Mw. Trees van Rijsewijk verzorgt bij Dientje de lezing “Mijn leven in Nepal” op dinsdag 11 april
om 19.30 uur. Ook niet-leden zijn van harte welkom tegen contante betaling van € 5.-
Diapresentatie door Trees van Rijsewijk. “Haar leven is een eeuwigdurende fietstocht”.
In 1986 nam het leven van Trees van Rijsewijk (1951) een resolute wending: zij zegde haar baan als
lerares op, volgde een cursus rijwielherstellen en kocht een enkeltje India. Zij trok alleen en op de fiets 15.000 kilometer door India, Nepal, Tibet en China. Tijdens deze tocht ontmoette zij het weesmeisje Kumari. Na haar fietstocht van een jaar ging zij in een hutje van gras en klei wonen aan de voet van de Himalaya. Kumari kwam bij haar wonen. Dat jaar was zeer ingrijpend, want zij werd niet alleen moeder van Kumari maar werd ook geconfronteerd met onderdrukking en de miserabele
omstandigheden van arme mensen en een bijzondere cultuur, waardoor haar kijk op de wereld en haar
eigen leven drastisch veranderde. Doordat zij in contact kwam met mensen die leven in een andere
cultuur met andere waarden en normen, leerde zij een wereld kennen die haar de mogelijkheid bood
een nieuwe kijk te krijgen op haar eigen leven en de wereld. Dat deze tocht en haar ontmoeting met het
weesmeisje Kumari verstrekkende gevolgen zou hebben, nee, dat had zij nooit kunnen denken. Deze
nieuwe kijk op de wereld nodigde haar uit om zich in te gaan zetten voor arme en onderdrukte mensen
in Nepal en haar wereldbeeld te herzien.
In 1987 richtte Trees van Rijsewijk stichting Tamsarya op met de bedoeling om enkele kinderen te
helpen. Maar al gauw groeide de stichting uit tot een volwaardige organisatie met een brede missie. Dit
jaar bestaat de stichting 35 jaar en heeft zij veel kunnen bereiken voor de noodlijdende mensen op het
platteland in Nepal. Zo werden er in de arme bergdorpjes 50 scholen gebouwd voor meer dan 20.000
kinderen en jongeren. Honderden kinderen, die geen vader of moeder of gehandicapte ouders hebben,
werden opgevangen en kregen een goede opleiding. Zo werd een jongetje van 6 jaar, die als landslaaf
werkte, opgevangen en is inmiddels huisarts. Duizenden zieken kregen hulp, landbouwcoöperaties voor
boeren en boerinnen werden opgericht, 400 arme meisjes kregen een opleiding tot vroedvrouw.
Haar leven is een eeuwigdurende fietstocht geworden. Zij ziet het wiel van haar fiets nog steeds als een symbool van beweging, een beweging die het leven van veel anderen in beweging heeft gebracht.
